Να αφήσουμε τον Ρωμανό να πεθάνει, να διώξουμε τους Σύριους από το Σύνταγμα - σκυλιά οι άλλοι, αριστεροί ταλιμπάν, δεξιοί γουρούνια· όλοι άγιοι εμείς και έπειτα στην εκκλησία φίσκα τα καντήλια και τα κεριά - Τον πήρε το ποτάμι τον Απόστολο Παύλο: «Ουκ ένι άρσεν και θήλυ, δούλος ή ελεύθερος, Έλλην, βάρβαρος, Σκύθης … αλλά πάντες εις εστέ εν Χριστώ Ιησού», αλλά τι μας νοιάζει; Κι αυτά που μάθαμε, τα κάναμε παπαγαλία κουνήσαμε τάχα το χέρι δεξιά-αριστερά και έπειτα βάλαμε πλώρη για το παράλογο, τις σημαίες, το έθνος που τιμωρεί, δέρνει κ.α. λες και η Ελλάδα είναι ένα μπαλόνι που κινδυνεύει να ξεφουσκώσει και εμείς τρέχουμε να το δέσουμε μη φύγει. Την γλώσσα, την γη τα ποτάμια, όλα τούτα πάνε να σώσουν, την ίδια ώρα που εμείς χάνουμε την ουσία.
Και ναι, κατάντια.